Janusz Bogdan FALIŃSKI
Wyścig na okręcie Beagle. to książka niecodzienna. Autor - botanik, ekolog - porusza w niej fundamentalne dla każdego uczonego zagadnienia: komu i czemu służą badania naukowe, dlaczego życiem naukowca rządzą pasja, wytrwałość i niegasnące zainteresowania; dlaczego niektórzy przedstawiciele nauki ulegają pokusie władzy, sławy i pieniądza. Tropi i ujawnia różne rozpowszechnione zjawiska, które towarzyszą uprawianiu nauki niezależnie od dyscypliny naukowej i kraju. Ironizuje na temat przywar i słabostek, od których także ludzie nauki nie są wolni. Wyraża sprzeciw wobec prób zawładnięcia nauką przez biurokrację i obniżania jej rangi w społeczeństwie. Oprócz krytyki zjawisk negatywnych Autor stara się pokazać także pozytywny dla jednostki sens uprawiania nauki. Broni prawa do wyrażania wątpliwości i apeluje o uczciwość we współzawodnictwie.
Wprowadzeniem w materię książki jest tytułowy esej. Nawiązuje do niego grafika na okładce. Na pokładzie okrętu „Beagle” Karol Darwin rozpoczął w roku 1832 swoją podróż, która zaowocowała sformułowaniem teorii ewolucji i rozwojem nowoczesnego przyrodoznawstwa.
Książkę warto polecić zarówno doświadczonym uczonym, jak i początkującym pracownikom naukowym i studentom, a także zwykłym czytelnikom spoza środowiska naukowego. Pierwszym, aby spróbowali spojrzeć z dystansem na swoją własną działalność, drugim - zwłaszcza marzącym o odniesieniu sukcesu w nauce, by znaleźli inspirację do poszukiwania własnej drogi, a czytelnikom, którzy nauką osobiście się nie zajmują - ponieważ znajdą w niej pobudzający do refleksji, świetnie literacko przedstawiony i nie pozbawiony humoru opis mechanizmów zachowań ludzkich.
Janusz Bogdan Faliński (1934-2004) - Wielkopolanin (ur. w Rakoniewicach koło Wolsztyna), absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, jest profesorem na Uniwersytecie Warszawskim. Swoje życie i działalność naukową związał z Puszczą Białowieską, rozbudowując, od 1959 roku, Białowieską Stację Geobotaniczną. Interesuje się dynamiką roślinności i oddziaływaniem człowieka na szatę roślinną. W Puszczy Białowieskiej realizował nieprzerwanie przez prawie pół wieku oryginalny program długoterminowych badań ekologicznych, zapraszając do współpracy uczonych z wielu ośrodków krajowych i zagranicznych. Prowadził też badania we Włoszech i na Syberii.
Jest autorem m.in. podręcznika akademickiego Kartografia geobotaniczna, licznych monografii naukowych, atlasów, map, artykułów i książek popularnonaukowych, założycielem czasopisma naukowego Phytocoenosis (wydawanego od 1972 r.) oraz serii podręczników warsztatowych (od 2000 r.) Vademecum Geobotanicum. Swoje przemyślenia na temat problemów nurtujących środowisko naukowe publikował od wielu lat w postaci esejów, których kolekcja oferowana jest po raz pierwszy w wydaniu książkowym.
